झाशीची राणी लक्ष्मीबाई यांच्या पराक्रमाने आणि जिद्दीने शिरवाडकरांसारख्या प्रतिभावंत लेखक प्रभावित झाला नाही तर आश्चर्य. पहिल्या स्वातंत्र्ययुद्धातील सहभाग आणि स्त्री-शक्तीचे दर्शन हे दोन्ही पैलू लोभावणारे आहेत. हिंदुस्थानातील पहिला सशस्त्र उठाव १८५७ मधे झाला तेव्हा शस्त्रबळ कमी असूनही अनेक वीरांनी झुंज दिली. त्यात लक्ष्मीबाई तर होत्याच शिवाय त्यांना साथ देणाऱ्या जुलेखासारख्या सहेलीही होत्या. जुलेखाने तर रणांगणावरही आपले कलाप्रेम सोडले नव्हते. निरनिराळे धर्म, अलगअलग सामाजिक स्तर यांमधील स्त्रियाही एकत्र येऊन लढा कसा चालू ठेवत याचे हृदयंगम चित्र ह्या नाटकात आढळते. त्यामुळे लक्ष्मीबाई इतकीच जुलेखा ही व्यक्तिरेखाही प्रभावी ठरते मनाचा ठाव घेते. निव्वळ स्वातंत्र्यसंग्रामातील एक पान म्हणून न पाहता देशप्रेमाने प्रभावित झालेल्या ह्या स्त्रियांच्या व्यक्तिगत जीवनाकडेही नाटककाराने पाहिल्याने या नाटकाला वेगळेच परिमाण प्राप्त झाले आहे. स्वतः लेखक या नाटकाचा आपले सर्वांत आवडते नाटक म्हणून उल्लेख करीत असत.या आवृत्र्तीत नाटकाची संहिता आणि पहिला नाट्यप्रयोग यांविषयी लेखक आणि नाट्यकर्मी फैय्याज शेख यांची निवदने दिली आहेत. (मलपृष्ठावरून)